Rodzaj wkładu kominkowego – rusztowy, czy bezrusztowy Kominki – wkłady kominkowe dzielimy na rusztowe i bezrusztowe. Ruszt, czyli ażurowa część, na której układane jest drewno do spalania, jest najbardziej wrażliwą częścią wkładu kominkowego. Jednocześnie ruszt w połączeniu z popielnicą (szuflad na popiół) powoduje, że wkład kominkowy można użytkować bez przerwy zapewniając ciągłość ogrzewania pomieszczeń. Piece pozbawione rusztu (produkowane np. przez firmę Jotul) nie posiadają tym samym najwrażliwszego elementu są oczywiście znacznie trwalsze, jednakże uniemożliwiają nieprzerwaną pracę wkładu ze względu na konieczność okresowego wybrania popiołu. Moc wkładu kominkowego Moc (paleniska) określa producent podając jej wartość nominalną stanowiącą około 66% wartości maksymalnej. Moc ta zależy głównie od wielkości komory spalania, rodzaju paliwa, systemu dopalania oraz ciągu kominowego. Zapotrzebowanie na moc grzewczą kominka względem powierzchni przyjmuje się na poziomie 75-100 W/m2 co dla powierzchni np. 100 m2 wynosi od 7,5 do 10 kW mocy nominalnej (przy typowej wysokości pomieszczeń i właściwej izolacji cieplnej) budynku. Należy pamiętać o tym, że precyzyjne określenie mocy na podstawie współczynnika strat jest dla kominka mylące z uwagi na duże wahania kaloryczności paliwa związanej z jego wilgotnością oraz niewłaściwą regulacją (np. pozostawiając otwarte wloty powietrza do spalania lub uchylone drzwiczki oraz otwarty szyber ogrzewamy głównie wyrzucane przez komin spaliny i warto zauważyć, że w takim przypadku łatwo o uszkodzenie paleniska przez tzw przegrzanie co na ogół nie podlega gwarancji). Opał – jak dobrać paliwo? Jako paliwo do spalania we wkładach i piecykach kominkowych większość producentów zaleca wyłącznie grube, twarde i suche drewno liściaste (grab, buk, jesion, dąb) o wilgotności poniżej 20% (co w praktyce oznacza drewno suszone na powietrzu co najmniej przez 2 sezony). Wyższa zawartość pary wodnej w spalinach obniża temperaturę spalin znacznie ograniczając dopalanie gazu drzewnego, co prowadzi do szybkiego zanieczyszczenia szyby i zarastania przewodu dymowego. Kaloryczność mokrego drewna jest ponad dwukrotnie mniejsza, dlatego stosowanie mokrego drewna jako opału znacznie obniża moc kominka. Ponadto krótszy jest także czas spalania wsadu z uwagi na konieczność zapewnienia znacznego dopływu powietrza. Coraz popularniejsze są brykiety ze sprasowanych trocin drewna liściastego. Z uwagi na wyższą kaloryczność a także na wyższą temperaturę spalania brykiety stwarzają zagrożenie przegrzania większości palenisk. Oczyszczanie szyby – szyba zwykła i pirolityczna We wkładzie kominkowym szyba pełni przede wszystkim funkcję estetyczną zapewniając widok palącego się ognia. Jednocześnie procesy spalania narażają szybę na zanieczyszczenia sadzą. Zwykle wkłady i piece kominkowe wyposażone są w szyby ceramiczne (zwykłe szyby o podwyższonej odporności termicznej czyszczone przez tzw. kurtynę powietrzną, odpychającą spaliny od jej wewnętrznej powierzchni. Coraz częściej stosowane są szyby pirolityczne z kolorową powłoką antyrefleksyjną, podwyższając temperaturę szyby do wysokości przy której zachodzi termiczny rozkład zanieczyszczeń. Najskuteczniejszy jest system podwójnego oczyszczania przez zastosowanie szyby pirolitycznej z kurtyną powietrzną. Obecnie takie rozwiązania zastosowane są we wkładach Fonte-Flamme. Czas spalania Podawany przez producentów piecyków i wkładów kominkowych czas spalania określa orientacyjny czas spalania maksymalnego ładunku odpowiedniego paliwa przy właściwym ciągu kominowym i odpowiednim doprowadzeniu powietrza do spalania (odpowiednim dla mocy nominalnej wkładu). Przy stosowaniu nieodpowiedniego paliwa, czy nieodpowiednim ustawieniu wlotów powietrza do komory spalania czas ten może ulec znacznemu skróceniu. Dlatego w piecykach i wkładach pracujących jako jedyne źródło ciepła powinno być stosowane odpowiednie paliwo. Dopływ powietrza Użytkowanie kominka przy szczelnej stolarce budowlanej wymaga uzupełniania dopływu powietrza do spalania. Najprostszym sposobem jest rozszczelnienie okien znacznie lepiej jest doprowadzić powietrze z zewnątrz budynku rurą o średnicy ok. 100 mm pod spód kominka. Jednak najlepszym rozwiązaniem jest doprowadzenie powietrza bezpośrednio do komory spalania poprzez odpowiednie wloty. Takie bezpośrednie doprowadzenie powietrza niezbędne jest zwłaszcza w przypadku stosowania rekuperatora oraz mechanicznych wyciągów wentylacyjnych (np. wyciąg kuchenny). Kominek w czasie pracy musi być chłodzony równomiernym strumieniem powietrza o przekroju ok. 500 cm2. Właściwą ilość powietrza zapewniają otwór pod kominkiem, odpowiednia liczba kratek wylotowych a także równomierna szczelina wokół boków i tyłu paleniska o szerokości zależnej od mocy kominka. Uwagi przeciwpożarowe Kominek jest bezpieczny przy ścisłym przestrzeganiu instrukcji użytkowania i przy zachowaniu odpowiednich wymogów p/poż. Elementy drewniane i palne muszą być izolowane termicznie np. wełną mineralną z foli aluminiową natomiast posadzka pod kominkiem i wokół kominka musi być niepalna (np. kafle) lub osłonięta niepalnymi płytkami. Niedozwolone jest suszenie drewna pod kominkiem z uwagi na możliwość jego zapalenia i blokowanie przepływu powietrza schładzającego korpus kominka. Dodatkowo popiół usuwany z paleniska powinien być przetrzymywany (do momentu wystudzenia) w zamkniętym metalowym pojemniku. Zachęcamy Państwa do kontaktu z naszymi konsultantami i zadawania pytań, z których najciekawsze będziemy umieszczać na naszych stronach.